အမွန္ေတာ႔ ဒီိလုိဗ်.....
တစ္ခါတစ္ေလ လူဆိုတာက ကိုယ္ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကိုသတိမထားမိၾကဘူး..
ကိုယ္႔ရဲ႔အနီးဆံုးက အေကာင္းဆံုးအေဖာ္မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိမျပဳမိတာေတြရွိတယ္ေလ..
ဘ၀ထဲဲေရာက္ေနတဲ႔အရြယ္ဆိုေတာ႔ကာ ရုန္းကန္ေနရတာေပါ႕...
စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသလို ေမ႔ခဲ႔သလုိျဖစ္မိတဲ႔မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း တစ္ခါတစ္ရံသတိရမိတယ္..
ကိုယ္သတိရမိခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ္နဲ႔သူတို႕ကေ၀းသြားၾကျပီေပါ႕
အားလံုးက ကိုယ္႔ရဲ႔ပန္းတိုင္ေတြဆီ ခ်ီတက္ေနၾကတယ္ၾကားလုိ႕ ၀မ္းလည္းသာမိပါတယ္..
ကုသိုလ္ကံေလးေကာင္းခဲ႔ရင္ေတာ႔ အားလံုးစံုစံုညီညီ ေတြခ်င္ေနမိတယ္ေလ.....
သူငယ္ခ်င္းသစ္ေတြနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြနဲ႔ေပ်ာ္စရာၾကီး။။ ဟီး... ေတြးရင္းနဲ႔ေတာင္ေပ်ာ္လာတယ္။။
သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြေတာင္ မနည္းမွတ္ထားရတယ္....
အမ်ားကသတ္မွတ္ေပးတဲ႔ ခ်စ္သူဆိုတဲ႔ေကာင္မေလးကိုလည္းဂရုမစိုက္မိတာမ်ားပါတယ္..
ၾကံဳလုိ႕ၾကြားတာပါ... သူလည္းဘယ္ဆီေနမွန္းမသိ....... သူ႕ကိုယ္လည္းကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္ ဒါေပမယ္႔ကိုယ္မွဘာမွမတတ္ႏိုင္တာပဲကိုးးး..
ဘယ္လုိျဖစ္ျဖစ္ၾကာေတာ႔လည္းတစ္ေယာက္တည္းပဲ
ေရွ႔ဆက္ရမယ္ဆိုတာနားလည္မိတယ္။
လူေတြကလုိခ်င္တာေတြ အတၱေတြမ်ားတာကိုး........
ကုိယ္လုိခ်င္တာ၊ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာကလြဲရင္ေခါင္းထဲဲဘာမွထည္႔လုိ႕မရေတာ႔ဘူး...
ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြမျဖစ္သေရြ႔ေတာ႔
ကၽြန္ေတာ္ဟာအိပ္မက္တ၀က္နဲ႔လူျဖစ္ေနဦးမွာ။။။။။။။။။။
ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ကို္ယ္ပိုင္မနက္ခင္းေတြကလည္းေရာင္းစားခံေနရဦးမွာပဲ။။။။
